Lale Oraloğlu Şarkıcı Oldu
Kulüp 12’nin salonunun üstündeki kocaman makyaj odasında Lale Oraloğlu ile beraberiz. Biraz sonra mikrofonun başına geçip profesyonel bir şarkıcı olarak bir gece kulübünde hayatında ilk defa şarkı söyleyecek. Üzerinde siyah – beyaz damalı, kukuletasının ucundaki püskülü beline kadar uzanan bir palyaço elbisesi var. Elinde de notalar… Bir taraftan bizimle konuşuyor, diğer taraftan da gözlerini notaların üzerinde gezdirerek Charles Aznavour’un «Les Comediens» isimli şarkısını mırıldanıyor.
- «İnanır mısınız, şarkıcı olmak aklımın köşesinden bile geçmiyordu. Kısmet işte... Gerçi Konservatuvarın şan, piyano, solfej bölümlerinden diplomam var ama, 20 yıl var ki elime nota almadım.»
«Şansa bakın, sesim de iyi değil... Hem de ilk gecem... Anna Frank'ın Hatıra Defteri, Ezilenler gibi iki piyesi peş peşe oynadıktan sonra şarkı söylemek kolay değil.»
Tam bu sırada yanımıza eşi Gürdal Onur geldi: «Gel hayatım,» dedi. «Seni öpeyim de uğurun gelsin!»
Ve Muzaffer Hepgüler'in: «Şimdi bir palyaço geliyor!» anonsuyla Lale Oraloğlu koşa koşa salona girdi, orkestranın eşliğinde Charles Aznavour' dan, Edith Piaf'tan, Mireille Mathieu'den şarkılar söylemeye başladı.
Bilhassa Edith Piaf'ın «Milord» isimli şarkısını o kadar güzel, o kadar içten, o kadar duyarak söyledi ki... Plağı 5 milyonun üstünde satan bu eseri Avrupa'da bile birçok şantöz repertuvarına almaya cesaret edemiyordu. Zira «Milord» çok hareket ve yüz mimikleri isteyen bir şarkıydı.
Dokuz şarkılık program bittiği zaman salon alkıştan adeta yıkılıyordu. Hemen herkes: «Madem ki bu kadar güzel sesi vardı, neden şimdiye kadar bundan faydalanmamış!» diye birbirine sorup duruyordu. Gerçekten Lale Oraloğlu, birçok şantözlere taş çıkartacak derecede iyi şarkı söylüyordu. Hareketleriyle de sahneyi doldurmasını biliyordu.
Sporda, sinemada, tiyatroda şampiyonluklar, mükafatlar kazanan ve son olarak da 967 yılının sanatçısı seçilen Lale Oraloğlu, şarkıcılıkta da beklenmeyen bir başarı sağlamış, daha ilk gece birçok şantözün pabucunu dama atmıştı.
ALINTI: SES DERGİSİ’NİN 1968 TARİHLİ 5. SAYISI