San Remo Birincisi Sergio Endrigo



Sergio Endrigo'nun gazetecilere çok önceden verilmiş bir sözü vardı: «Eğer,» demişti, «Sanremo Festivalinde birinciliği kazanırsam, o zaman sizlerin evime girip fotoğraf çekmenize müsaade ederim. Yoksa, yok!...»

Ne var ki bu yılki Sanremo Festivalinde birinciliği kazanmak Sergio'ya nasip oldu. Böyle bir sürprizi pek de beklemeyen Sergio'nun birincilik sarhoşluğu içinde aklıma ilk gelen şey, gazetecilere verdiği söz oldu.





Ertesi günü evinin kapısını fotoğrafçılara açarken, «Bakın,» diye gülümsedi, «Verdiğim sözü tutuyorum, evimin fotoğraflarını çekmenize müsaade ediyorum. Hatta hususi hayatım hakkında sorduklarınıza da cevap vereceğim, Ama, bunun karşılığında benim de sizden istediğim bir şey var: Olur olmaz, her fırsatta benden bahsedip beni günün kahramanı haline getirmeyeceğinize söz verin. Bu, bir yarıştı. Koşu sona erdi. Birinciliği ben aldım. Bunu daha fazla büyütmeye lüzum yok. Bu arzumu yerine getireceğinizi ümit ederim.»





Gerçekten de Sergio Endrigo aşırı reklamdan hoşlanmayan, sessizliği, yalnızlığı seven, biraz da içine kapanık bir müzikçi. Roma yakınındaki dayalı döşeli villasında genç ve güzel eşi Maria Giulia ile kalabalıktan uzak, sakin bir hayat yaşıyor. Bugünlerde üç yaşma basacak bir de kızları, Claudia var... Şimdilik mutluluklarını gölgeleyecek hemen hiç bir büyük sıkıntıları yok... Eğer gazeteciler «pireyi deve yapmazlarsa» bundan sonra da olmayacağına inanıyorlar.



Sergio Endrigo, «Şarkı söylemeye on dört yaşında başladım,» diyor. «Akşamları hem ödevlerimi yapar, hem de şarkı söylerdim. Yavaş yavaş şarkı merakım gittikçe artmaya başladı. Bir an geldi ki, sırf şarkı için yaşadığımın farkına vardım. Hele 'Io Che Amo Solo Te' (Yalnız Seni Seviyorum) u bestelediğim zaman sanki dünyalar benim olmuş kadar sevindim.»





1966 Sanremo Festivaline «Adesso Si» (Hemen Şimdi), ertesi yıl da «Dove Credi Di Andare» (Ayrılık Şarkısı) ile katılan Sergio Endrigo'nun bu yıl birinciliği kazanan şarkısının adı «Canzone Per Te» (Senin İçin Şarkı). Sergio’nun bir özelliği de, bestelerinin adlarının birbirinden güzel olması ve hiç kimseninkine benzememesi. İşte: «Bolle di Sapone» (Sabundan Balonlar), «I Tuoi Vent' Anni» (Şu Senin Yirmi Yaşın), «Un Amore Diverso» (Bir Başka Aşk).



Sergio Endrigo'nun evini gezen gazetecilerin dikkatini çeken ilk şey, duvarlardaki çeşitli silahlar oldu. Neden sonra Sergio'nun silah koleksiyoncusu olduğunu anlamakta gecikmediler. Bu arada sağda, solda vurduğu hayvanların kafataslan da zarif villaya başka bir hava, başka bir görünüş veriyordu. Ama yine de Sergio Endrigo’nun asıl merakı ne silâh koleksiyonu yapmak, ne de ava çıkmaktı. Sadece şarkı söylemek, yine şarkı söylemek, hep şarkı söylemekti...

ALINTI: SES DERGİSİ’NİN 1968 TARİHLİ 13. SAYISI



Yorum Yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir