Rejisör Bob Fosse, fikrini hiç kimseye beğendirememişti. Filmciler, Broadway sahnelerinde büyük başarı kazanmış, fakat o nispette de büyük masraf ve büyük zorluklarla sahneye konmuş olan «Sweet Charity» isimli müzikal oyunun beyazperdeye aktarılmasına imkan olmadığını ileri sürüyorlardı. Tam on üç tane değişik dans numarasıyla süslenmiş olan piyes, filmcilere milyonlara mal olacaktı, üstelik bu eseri Broadway'de oynayan sanatçıları Hollywood'a getirtmeye de imkan yoktu. Hele piyesin baş kahramanı dansöz «Sweet Charity» yi canlandırabilecek artisti bulabilmek imkansızdı. Daha doğrusu filmciler öyle düşünüyorlardı. Ama Bob Fosse bir kere kararını vermişti. Bu piyesi mutlaka beyazperdeye aktaracaktı... Rejisör, yakınlarının ikazlarına aldırmadan bu filmi çevirmek için hazırlıklara başladı. Hollywood'da «Sweet Charity» rolünü başarıyla oynayabilecek artisti uzun boylu aramasına lüzum olmadığını da biliyordu. O zaten baş artistini bu filmi çevirmeyi kararlaştırdığı an seçmiş ve artistle de prensip anlaşmasına varmıştı.

Amerikan sinemasının başarılı komedyeni Shirley MacLaine, dansöz «Sweet Charity» rolünü oynamaya dünden razıydı. Genç yıldız, eskiden beri dansözlüğü komedyenliğe tercih ettiği halde, rejisörler onu danslı filmlerde oynatmaya pek yanaşmamışlar, ancak yıldızın ısrarlarına dayanamayarak bir - iki müzikalde sırf hatırı kırılmasın diye rol vermişlerdi. Belki de Shirley MacLaine'in başarılı bir müzikal oyuncusu olabileceğine ihtimal vermiyorlardı. Hele son yıllarda Julie Andrews başarılı bir müzikal film yıldızı olduğunu ispat ettikten sonra, filmciler bu tür filmler için ondan başkasını düşünmez olmuşlardı...

Bu sebeple yıldız, Bob Fosse'nin teklifini büyük bir sevinçle kabul etti. Hatta, Japonya'ya kızını görmeye gitmekten bile vaz geçti ve daha film çalışmaları başlamadan kolları sıvayıp filmdeki dansları öğrenmeye koyuldu... «Sweet Charity», Bob Fosse'nin olduğu kadar Shirley MacLaine'in de hayallerinin gerçekleşmesine yardım edecekti.

İddialı bir maç havası içinde başlayan film çalışmaları, çok geçmeden Hollywood'da günün konusu olmuştu. Piyesin büyük bir kısmının geçtiği New York'taki müzikholün bir eşi stüdyoda yapılmış, burası bir renk ve ışık meşheri haline getirilmişti. Eserin Broadway' deki temsillerinde rol almış dansözlerden bazıları da filmde rol almayı kabul edince, rejisörün yükü biraz hafiflemişti. Fakat bazı sahnelerde elli iki dansözün birden dans etmesi gerekiyordu ve bu kadar kişiyi birden kamera karşısında çalıştırmak gerçekten zor olacaktı. Ama biraz daha fazla çalışmakla bu mesele de kendiliğinden halledildi... Filmde rol alanlar, çekim başlamadan önce tam üç hafta tam kadro halinde prova yaptılar.

Filmde rol alan erkek sanatçılardan Sammy Davis Jr. de eşi May Britt'ten ayrılmanın verdiği sıkıntı içinde biraz neşesiz görünüyordu, ama «Porgy and Bess» müzikalinden sonra yıllarca müzikal bir filmde oynamış olmak aktörün nazarında bu filmin önemini bir kat daha artırmıştı. O da filmcilere iyi bir müzikal aktörü olduğunu ispat etmek istiyordu ve bu uğurda da her fedakarlığa katlanacaktı.

Hatta genç kadın bu filmde oynamak uğruna, kızını görmek için Japonya'ya gitmekten bile vaz geçti.

«Sweet Charity» nin hikayesi 1920 yıllarında elli sent'e erkeklere güzel kızlarla dans etme imkanını veren bir müzikholde geçmektedir. Arkadaşları arasında 'Tatlı Charity' adıyla anılan genç bir dansözün, ilgi çekici yer yer komik, yer yer acıklı maceralarını anlatmaktadır. Piyesin konusu değiştirilmemek e beraber dans numaraları günümüzün modasına göre yeni baştan ele alınmıştır. Shirley MacLaine, bu filmdeki oyunuyla sinemanın gelmiş geçmiş bütün müzikal yıldızlarından üstün olduğunu ispat etmeye kararlı. Gelen haberlere bakılırsa bu kararını gerçekleştirmekte de zorluk çekmeyecek...

ALINTI: SES DERGİSİ’NİN 1968 TARİHLİ 21. SAYISI