Shirley MacLaine’in Çocukları
Tokyo’dan gelen uçak Bombay üzerinde inişe geçmişti. Birinci sınıf yolcuları arasındaki genç bir kadın «kemerlerinizi bağlayın» komutu üzerine yüzünü buruşturdu. Uçağın Bombay’da yapacağı duraklama ona en az üç saat kaybettirecekti. Oysa bir an önce Paris’te olması, oradan New York’a kalkacak ilk uçağa yetişmesi ve hiç vakit kaybetmeden Shirley MacLaine‘in tam yirmi dört saat sonra rejisör BiIIy Wider ile randevusu vardı. Rejisör ve artist, iki hafta sonra başlayacakları çok önemli bir film için son görüşmeyi yapacaklardı.
Shirley MacLaine, Bombay’daki boş vaktini, önce havaalanında geçirmeyi düşündü. Bir, iki dergi aldı. Geleni geçeni, uçaklara binen, uçaklardan inen yolcuları seyretti. Sonunda canı sıkıldı, bir taksiye atlayıp şehir turuna çıktı.
Yarım saat sonra yıldız, aynı araba ile alelacele alana dönüyordu. Hayır, dolaşmaktan sıkıldığı için değil. Eşyalarını indirip birkaç gün bu şehirde kalmak için... Hollywood'a yetişmek için sabırsızlanan, bir, iki saatlik duraklamadan dahi sıkılan şöhretli Shirley, bu Hint şehrinin tabii güzellikleri ve sihrine dayanamamıştı.
Shirley MacLaine, hemen prodüktöre bir telgraf çekti. Ve birkaç gün gecikeceğini, isterse yerine başka bir yıldızla anlaşabileceğini bildirdi.
Ama o, bu sözünü tutamayacak, birkaç gün kalmak gayesiyle indiği şehirde tam üç ay geçirecekti.
Ünlü yıldızın bu davranışına değil dostları, Tokyo'da bulunan kocası Steve Parker bile bir mana verememişti. Onun Bombay'da bulunduğunu öğrenince şöyle bir telgraf çekti:
«İnşallah benim yerime başka birini bulmamışsındır.»
Yıldızın bu davranışına en çok hayret edenlerden biri de BiIIy Wilder olmuştu. Fakat her şeye rağmen o sabretti. Ve filme başlamak için Shirley'in dönüşünü bekledi. Çünkü ünlü rejisörün nazarında «Beyazperdede Shirley gibi hem güldürüp hem ağlatabilen,» ikinci bir sanatçı daha yoktu.
Shirley, Bombay'dan tam 85 çocuk resmi ile Hollywood'a döndü. Bunlar, iki ile, altı yaşlarında olan, anasız, babasız yoksul yavrulardı. Ünlü yıldız hepsini himayesine almış ve onlara ölünceye kadar bakmayı taahhüt etmişti. Shirley MacLaine'in aynı şekilde Tokyo'da bakımlarıyla meşgul olduğu 114 çocuk daha vardı. Üzerine, 85 kişilik yeni bir minik insanlar ordusu ile ilgili yükü alırken yıldız, en ufak bir tereddüt göstermemişti. Ve Bombay'daki üç ayını da yeni çocuklarıyla meşgul olarak geçirmişti.
Bu çocukları nasıl bulduğunu yıldız şöyle anlatıyor:
- «Bombay'a indiğimin ertesi günüydü. Ara sokaklardan birinde bir rahibe rastladım. Adamın hep çöp tenekelerinin civarında, yıkıntıların ve pisliklerin arasında dolaşması dikkatimi çekmişti. Ne yapıyor diye dikkat ettim. Çocuk topluyordu. Uyuz sokak kedileri gibi, çöplerin arasından çocuklar çıkarıyordu. Bunların bir kısmı doğru dürüst yürümeyi bile beceremiyorlardı. Kedilerle koyun koyuna yaşadıkları için, dört ayak yürüyebiliyorlardı. O gün rahiple birlikte topladık bu 85 çocuğu. Temizlikleri, bakımları ile meşgul olduk. İki ay sonra ben Bombay'dan hareket ederken, çocuklar kendilerine gelmişlerdi. Artık onlar hayata kazandırılmış küçük insanlardı.»
Yılın iki ayında çalıştığını, geri kalan vaktini Tokyo ve Bombay arasında geçirerek manevi çocukları ile meşgul olduğunu söyleyen Shirley MacLaine, yeni hayat düzeninden son derece memnun olduğunu belirtiyor.
Hindistan'da Yogiye de merak saran Shirley MacLaine, bu merakının Beatles gibi orijinal olmak sevdasından doğmadığını ve bunda gerçekten samimi olduğunu söylüyor. Bilindiği gibi ünlü müzik topluluğu, bir Hintlinin önderliğini benimseyerek 8 hafta süreli Yogi felsefesine intibak kürü yapmışlardır. Ama Shirley MacLaine göre, bu tip çalışmalar ani zayıflama kürlerine benzer. Ve insan bu kürün sonunda tekrar eski haline, eski kilosuna döner, hatta eskisinden de beter olur.
- «Ben maddi değerlere hiç kıymet vermem» diyen Shirley MacLaine'in bugün tek dikili ağacı Californiya'daki evidir. Tek ziynet eşyası da, eşinin bir evlenme yıldönümünde hediye ettiği etrafı pırlantalı büyük bir inci yüzük.
