Şevket Uğurluer Yazlık Kulüpte




Uğurluer Orkestrası’nın kuruluşu, orkestralarımızınkinden bir bayii farklıdır. Kendi aralarında ve bir isim etrafında birleşen topluluklarımızın aksine, altı yıl önce açılan Kulüp 12’nin yöneticileri, başka başka yerlerde çalışan ve birbirlerini sadece uzaktan tanıyan Şevket Uğurluer’i, Haldun Özdenizmen’i, Aydın Erdemer’i ve diğer birkaç ismi lokale bağlayarak bir orkestra hazırlamalarını söylemişlerdir. Piyanist- şantör olan ve müziği çok seven Şevket, diğer elemanlardan yaşça küçük olmasına rağmen, arkadaşlarının devamlı ısrarlarıyla grubun şefi olmuş. Kısa zaman sonra bas’a, Vural Cantürk’ü de alan «Orkestra Klüp 12», böylece Şevket Uğurluer ve Arkadaşları hüviyetine bürünmüştür.






İşte böylece bir araya gelen ve altı yıldır birbirlerinden ayrılmayarak, diğer orkestralarımız için çok iyi bir örnek olan dört arkadaş, Şevket’in piyanodan vaz geçip, gitara başlamasıyla, piyanist İrfan Esentaş’ı ve sonradan gitarı da bırakmasıyla, gitarist Oğuz Aksu’yu aralarına almışlardır.



Çok sık prova yapan, günün şarkılarını herkesten önce çıkarmalarıyla dikkati çeken, pırıl pırıl bir vokale sahip Uğurluer Orkestrasının en büyük özelliği, yurdumuzdaki en şakacı ve en neşeli elemanlardan meydana gelmesidir. Müziğin devam ettiği sürede kendi aralarında veya kulübe gelen müşterilerle yaptıkları şakalar, lokale ayrıca Show programı almaya lüzum göstermeyecek kadar kaliteli ve enteresandır.






Çaldıkları en yeni parçalarla, kısa zamanda balkımızın en çok tuttuğu orkestraların arasına katılan Şevket Uğurluer ve arkadaşları, bir noktada bu işten zararlı çıkıyorlardı. Her yaz, bütün kulüpler kışlık yerlerini kapayıp, yazlıklara geçerken, onlar, sıcak yaz günlerinde de açık olan bodrum katındaki kulübe müşteri çekebildiklerinden kan, ter içinde didiniyorlardı.



Bu yıl Kulüp 12’nin Rumelihisarı’nda lokal açmasına en çok sevinen onlar oldular. Bıraksalar, nerdeyse orada yatıp kalkacak dan Şevket, Haldun, İrfan, Vural, Oğuz ve Aydın, sabahın erken saatlerinde kulübe geliyor, bol bol yüzüyor, oyun oynuyor, her zamanki halleriyle kendileri kahkahaları atarken, etrafı da, gülmekten kırıp geçiriyorlar. Kısacası, Şevket ve arkadaşları, altı yılın acısını çıkarmak istercesine, yazın ve temiz havanın tadından faydalanmaya bakıyorlar.

ALINTI: SES DERGİSİ’NİN 1967 TARİHLİ 29. SAYISI



Yorum Yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir